دارنده دو نشان فتح از دستان مبارک مقام معظم رهبری بود

نوید شاهد آذربایجان غربی؛ شهید سرلشگر «یعقوب علیاری» در شهرستان ارومیه دیده به جهان گشود، او در یک خانواده متدین رشد و پرورش یافت و به درجات عالی نظامی و علمی رسید. شهید علیاری در سال 1341 با درجه ستوان دومی و رسته پیاده به دوره مقدماتی اعزام شد و بعد از یک سال با نمره ممتاز فارغ التحصیل و به یگان چترباز که بعداً تیپ 23 نیروهای مخصوص نامیده شد منتقل شد.

شهید علیاری دوره های مربوط به چتربازی، مربی پرش چتربازی و دوره نیروی ویژه را در ایران، دوره های تیزیلان، رنجر و نیروهای مخصوص را در آمریکا، دوره اسکی و جنگ در کوهستان را در فرانسه و دوره آموزشی زبان انگلیسی را در مرکز آموزش زبان های خارجی طی نمود و همه این دوره ها را با نمره ممتاز به پایان برد.

آخرین دوره نظامی شهید یعقوب علیاری «دوره فرماندهی و ستاد مشترک ارتش» بود که آن را نیز در دانشگاه نظامی کویته کشور پاکستان که از معتبرترین دانشگاه های نظامی دنیاست به پایان برده و با کوله باری از اطلاعات و دانش نظامی برای خدمت به کشور بازگشت و مدتی به عنوان مدرس در دانشکده فرماندهی و ستاد مشترک به تدریس پرداخت.

در سال 1358 و در اجرای فرمان ابلاغی، تأسیس، سازمان دهی، آموزش و فرماندهی تیپ 58 تکاور ذوالفقار به عهده این شهید بزرگوار نهاده شد که پس از آموزش با همان تیپ تکاور سبک به جبهه اعزام گردید.

شهید علیاری در طول سال های دفاع مقدس در ماموریت های مهمی ایفای نقش نمود که مهمترین آنها عبارت بودند از : فرمانده تیپ 58 ذوالفقار درعملیات مطلع الفجر، فرمانده تیپ عمل کننده قرارگاه نصر درعملیات فتح المبین، فرمانده تیپ عمل کننده قرارگاه نصر درعملیات بیت المقدس ،فرمانده تیپ عمل کننده قرارگاه نصر در عملیات رمضان ، فرمانده تیپ عمل کننده نصر درعملیات محرم، فرمانده قرارگاه عملیاتی غرب کشور ودرعملیات کربلای 6. دریافت 2 نشان فتح از دست مبارک مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا گویا مؤید ویژگی های متمایز برجسته و کم نظیر امیر سرلشکر شهید یعقوب علیاری است.

شهید علیاری در طول سال های پرافتخار دفاع مقدس 3 مرتبه مورد اصابت ترکش گلوله های دشمن قرار گرفت و از ناحیه سینه ـ پای راست ـ زانو ـ ریه و گوش به شدت مجروح شد. در زمان جنگ تحمیلی رژیم بعثی برای زنده و مرده این شهید والامقام جایزه تعیین کرده بود و لیکن به خواست خداوند متعال در این راه ناکام ماند.

و سرانجام این شهید والا مقام که بعلت برونشیت مزمن ریوی ناشی از مصدومیت شیمیایی و ترکش گلوله‌های دشمن در سینه ـ بازو ـ زانو ـ پای راست و ... به افتخار جانبازی 70% نایل آمده بود، پس از سال‌ها مبارزه و جهاد و تحمل درد و رنج در تاریخ سیزدهم آذر ماه سال 1385 به خیل کاروان شهیدان والامقام سال دفاع مقدس پیوست و یادو نامش جاودانه شد.

هم‌اکنون پیکر مطهر شهید قطعه 29 بهشت‌ زهراء تهران در جوار امیر سپهبد شهید علی صیاد شیرازی که مدتی افتخار استادی‌اش را نیز داشت آرام گرفته و میعادگاه عاشقان و عارفان و دلسوختگان است. یادش زنده نامش گرامی و راهش پر رهرو باد.