برخی گفته اند آخرین نقشی که با خون بر دیدار نوشت این بود: «چرخ بازیگر از این بازیچه ها بسیار دارد» به گزارش یک اروپایی که به ایران سفر کرده بوده و از باغ فین و قتلگاه او بازدید کرده، «امیر» با خون خود در لحظه شهادت، کلمه «لا اله الا الله» را بر دیوار نوشته بود. اما سخن «کنت دو گوبینو» فرانسوی، از هر کلام دیگری گویاتر است: «هرچه که امیرکبیر روی دیوار با خون خود نوشت، مُهر بدبختی دولت و ملت ایران بود که بر پیشانی کشور نقش بست و سند ننگ تاریخی و ابدی دوران سلطنت ناصرالدین شاه بود که برای همیشه در صفحات تاریخ به یادگار میگذاشت.»
دکتر یعقوب سلیمانی در مراسم رونمایی از سلول موزه شهید محمدجواد تندگویان در باغ موزه قصر گفت: شهید تندگویان نماد ایثار، مقاومت و وفاداری است. نخبگی، شجاعت و جوانی آن شهید الگویی برای جوانان این مرز و بوم است.
شهید روز «عرفه»، شهیدی که شهادت را در روزگار بسته شدن باب جهاد، به استغاثه و تضرع از خدایش خواسته بود، یادگار و نمادی مجسم از فرهنگ شهادت بود و یادآور اسطوره های شهید... کسی که بزرگمردی چون «حاج قاسم سلیمانی» او را عصاره و چکیده و خلاصه «همت» و «باکری» و «خرازی» و... می دانست و گفته بود: «هروقت دلم برای آنها تنگ میشد، به صورت احمد نگاه میکردم»
امیر سرلشکر شهید «مصطفی اردستانی»، از آن تک ستاره های تیزپروازان حماسهساز نیروی هوایی است که بخاطر شجاعت و شهامت شگفتآور خود، «شیر نهاجا» لقب گرفت. او همراه همیشگی «منصور» سرافراز و همیشه زندهی این ملت و همسفر پرواز آخر و سفر شهادت اوست.
تازه از مأموریت پروازی سختی برگشته بود که ناگهان به او از کرمانشاه خبر دادند: «یک پرواز مهم داریم؛ ولی خلبان آن هنوز نیامده در صورتی که میتوانید پرواز را انجام دهید، اعلام آمادگی کنید.» با وجود خستگی از مأموریت قبلی، بیدرنگ پذیرفت و راه را از تهران به کرمانشاه تغییر داد. قبل از پرواز، خلبانی که از ابتدا قرار بوده این پرواز را انجام دهد، خودش را میرساند و از نصرتالله میخواهد که برگردد؛ ولی او قبول نمیکند و میگوید: «حالا که تا اینجا آمادهام، دیگر برنمیگردم.» و دیگر برنگشت!...
نامش را که در تاریخ دفاع مقدس چون خورشید میدرخشد، با حماسه خونین «هویزه» در اولین ماههای جنگ میشناسیم. سرنوشت «سید حسین علم الهدی»، تقدیر هدایت بود و تفسیر شهادت.