شهید عزت الله نجفی؛ مهمان بهشت

20 اردیبهشت 57 روز شهادت یکی از معصومین که همه مغازه ها تعطیل بود برادر عزت می رفت کتابخانه درس می خواند. معمولا نزدیک ظهر بر می گشت. خیابانها شلوغ و پر از جمعیت تظاهرات کننده بود. صدای تیراندازی به گوش می رسید. به خانه رسید. عزت یکدفعه از خواب بیدار شد کتونی هایش را پوشید و با عجله رفت. در مقابل اعتراض مادر که ازش می خواست نهار بخورد، گفته بود شما بخورید من برمی گردم. رفت اما....

خبر دهان به دهان در پیچید. تعدادی جوان برای نشان دادن اعتراض خود به ظلم حاکم بر جامعه جلوی قطار را بسته و از حرکت آن خودداری کرده بودند ماموران جکومتی سررسیدند و به آنان حمله کردند. آنها فرار می کنند. اما در محله آبشار غافلگیر شده  و عزت به همراه تعدادی به شهادت رسیده بودند. اما چند روزی خانواده در بی خبری به سر می بردند پدر و مادر آشفته به دنبال او می گشتند. بیمارستانها، کلانتری ها و ... تا اینکه یکی از اقوامشان از تهران به قم می آیند که فرزندشان تازه شهید شده بود و وقتی برای شناسایی فرزند خود می روند، پیکر غرق به خون عزت را می بینند. خانواده به تهران و به محل مورد نظر رفته و با نشان دادن عکسهایی، عزت را شناسایی می کنند. خانواده را تهدید کردند و تعهد گرفتند در رابطه با شهادت عزت هیچ حرکتی نکنند و حتی به دیگران بگویند در تصادف کشته شده و پول تیر هم خواسته بودند. 500 تومان. پدر کارگرش توانایی پرداخت این هزینه را نداشت و یکی از اقوام نزدیک این پول را پرداخت و جنازه اش را تحویل گرفتند. در جریان توقف قطار و فرار جوانان، دو گلوله به بدنش اصابت کرده بود اما باعث شهادتش نشده بود بلکه زمان انتقال به تهران با یک گلوله به سلاله سرخ ترین پرندگان مهاجر پیوست و پر کشید تا خدا، و به خون رنگین شد و اکنون بدنش سالها مهمان بهشت می باشد.

منبع: کتاب شهید اول