وصیت نامه شهید بهرام آزادی

دمی بیش برای مرگم نمانده بود. سنگینی مرگ را هر لحظه بر شانه­هایم احساس می کردم. خدایم بیدارم نمود و در لحظه ای قرارم داد که آغاز یک زندگی باقی بود. احساس تولدی ابدی و سعادتی همیشه جاوید و جاری دارم و چقدر زیباست شهادت و چه دلپسند است سعادت و چه لطیف است اینکه شمیم زیبای عطر گل محمدی را هر لحظه استشمام کردن.

بدانید بهترین و برترین راهها، صراط مستقیم خداست. پوینده و کوشنده این راه باشید. این راه تنها راهیست که برای شب و روزش چراغی گردان دارد. در شب های ظلمانی اش ستارگان پرسو و ماه پرمهرش و در روزهایش آفتاب پرنور و عالم تابش هدایتگرند. و بدانید در چنین عصری در هیچ صراطی حتی فانونسی هم نیست. جز این راه که همانا چراغهای روشنگری چون امامت و ولایت دارد. و شما را به ابدیت می رساند و این راه راه انقلاب اسلامی ایران است.

خدایا! بار سفری بی بازگشت می بندم و از بلاد خویش همیشه کوچ می کنم. و ببین و بدان که هدفی جز یاری دین و حکومتت ندارم. اینک که انقلاب اسلامی مان در هجمه بی رحمانه دشمنانت قرار گرفته، خود را مکلف میدانم که بپا خیزم و از آرمان انقلابم که همانا آرمان حکومت توست دفاع نمایم. پس بار خدایا! تمامی مستضعفین جهان را به حق از دست رفته شان آگاه ساز تا آنان نیز بی درنگ به پا خیزند.