مختصری از حیات پر برکت شهید جاوید الاثر ، آقای شیخ محمد صادق صدوق ( رضوان الله علیه)

پدرش روحانی عالیقدر مرحوم حاج شیخ فرج الله تیکنی ، که در علم و عمل ، به ویژه تقوا، زبانزد خاص و عام بود. مادری پرهیزکار و اهل درایت داشت. پدرش می گفت، علاقه دارم همه فرزندانم خدمتگزار دین و امام زمان ( ارواحنا فداه) باشند و ایشان به خواست پدر ، راه حوزه را برگزید . وی تحصیلات مقدماتی علوم اسلامی را در محضر آیت الله محمدی گلپایگانی (ره) گذراند و بعد از چندی به حوزه علمیه اراک عزیمت و پس از تأسیس حوزه علمیه در قم، به این شهر نقل مکان کرد و سالهای متمادی در محضر اساتید بزرگ به فراگیری علوم مختلف حوزوی پرداخت.

به علت هوش و استعداد و جدیت خدادادی که داشت به زودی به درجات شامخ علمی نائل گردید. او یکی از شاگردان برجسته حضرت آیت الله العظمی بروجردی (ره) بود و به جهت طرح سئوالات علمی دقیق، همواره مورد توجه معظم له بود و از طرف ایشان جهت تبلیغ به شهرهای مختلف کشور اعزام می شد.

آن عالم مجاهد از طرف حضرات آیات عظام بروجردی ، امام خمینی ، گلپایگانی ، خویی ، اراکی ، مرعشی نجفی و ... دارای اجازات متعدد شرعی بودند و با توجه به توان علمی ارزشمندی که داشتند ، طلاب بسیاری در محضر ایشان به تحصیل می پرداختند.

ایشان از جمله روحانیون آگاه و پر شور و خستگی ناپذیر بود. با توجه به آنکه هنوز شعله های انقلاب مشتعل نشده بود به ارشاد و روشنگری مردم می پرداخت و از هر فرصتی برای این امر بهره می برد.

صراحت بیان و شجاعت کم نظیر آن شهید بزرگوار با توجه به ایام خفقان دوره ستمشاهی، از وی چهره ای انقلابی ساخته بود. ایشان ضمن افشاگری نسبت به جنایات رژیم پهلوی در منابر و مباحث ، مردم را از نظرات حضرت امام خمینی در مورد حاکمیت غیر قانونی محمد رضا شاه آگاه می نمود به همین جهت مورد خشم و دشمنی رژیم طاغوت قرار داشت.

چندین بار توسط ساواک دستگیر و به شهرهای مختلف تبعید گردید. در آخرین بار دستگیری، مأمورین رژیم طاغوت به منزل ایشان هجوم برد و کتابخانه شخصی وی را که دارای کتابهای با ارزش و نفیس بود ، به تاراج برده و برخی را به آتش کشیدند.

لیکن حمایت حضرت آیت الله العظمی بروجردی ، مانع از آزار جدی به او می شد. بعد از رحلت معظم له شهید صدوق در قم و شهرستان ها و در مراکز تبلیغ بارها از امام خمینی (ره) به عنوان بهترین جانشین معظم له یاد می کرد و احکام را طب رساله حضرت امام بیان می نمود، تا آنکه توسط ساواک دستگیر شد.

آن شهید بزرگوار تا مدتی بصورت انفرادی در زندان قم بازداشت و سپس به زندان قصر تهران منتقل گردید.

شهید صدوق به امام خمینی و اندیشه های انقلابی ایشان عشق می ورزید . او در راه زمینه سازی انقلاب اسلامی بسیار کوشید و زندان ها ، هجرتها و زجرها و شکنجه های فراوانی را تحمل کرد و دشوارتر از آن ، تهمت ها و حرفهای ناروایی بود که از سوی بدخواهان و روحانی نماهای طاغوتی علیه او اعمال می شد، اما ایشان استقامت       می­نمود و سرانجام با آن همه مبارزه ، فداکاری ، مجاهدت و ایستادگی ، در زندان قصر مظلومانه و غریبانه پس از تحمل شکنجه های فراوان عمال طاغوت ، در تاریخ 4 آبان 1340 در سن 37 سالگی به فیض شهادت نائل گردید.

پس از شهادت آن روحانی مبارز، رژیم طاغوت برای حفظ آبرو و عدم رسوایی هر چه بیشتر ، حاضر به تحویل پیکر مطهر او به خانواده اش نشد و حتی اجازه برگزاری مجالس ترحیم در مدرسه فیضیه و مساجد شهر مقدس قم را نیز صادر نکرد و مانع از آن شد. علیرغم پیگیری های متعدد، نشانی از محل دفن آن شهید بزرگوار یافت نشد و تاکنون نیز بی نشان مانده است.

آخرین سخنرانی شهید صدوق در مسجد اعظم قم ( بعد از رحلت آیت الله العظمی بروجردی ) در سال 1340 که منجر به دستگیری ایشان شد:

بهترین جانشین برای مرجعیت معظم له ، شخص حاج آقا روح الله خمینی می باشد.

هم اعلم از دیگران و هم شجاعتر می باشند. اوست که می تواند حوزه های علمیه را سر و سامان دهد.