ای امت ایران، حسین زمان را تنها نگذارید!

به گزارش نوید شاهد آذربایجان شرقی، شهید "پرویز بهادری مردان قمی" یکم دی 1340 در شهرستان تبریزبه دنیا آمد. پدرش مهدی قلی کارگر بود و مادرش شهربانو نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوازدهم شهریور 1360، در دهلاویه بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. پیکر وی در گلزار شهدای وادی رحمت زادگاهش به خاک سپرده شد.

آنچه می خوانید گزیده ای از وصیتنامه این شهید والامقام است:

بسم رب شهدا والصديقين

ما مثل حسين در اين جنگ وارد شديم و مثل حسين نيز بايد به شهادت برسيم ما مسلمانيم و شرق و غرب براي ما مطرح نيست بر ظالم مي تازيم و از مظلوم دفاع مي کنيم.
"امام خميني"

سلام بر انبياء سلام بر ائمه طاهرين, سلام بر امام مهدي منجي(عج)، سلام بر امام خمینی (ره) ابراهيم زمان، بت شکن قرن و اميد مظلومان جهان و سلام به تمامي مستضعفان و به بند کشيده شدگان جهان.

حال که به جبهه مي روم و پاي در چکمه مي نهم و سينه دشمن را نشانه مي روم نه به خاطر کينه و خصم بلکه براي احياي دينم، اسلام عزيز است؛ نه به خاطر يک مشت خاک و متاع دنيوي بلکه براي رضاي خدا و صدور انقلابم است. در اين لحظه از خداي بزرگ مي خواهم من را ياري کند تا در راه او گام بردارم و تمامي اعمالم خالص براي او باشد.

در اين راه که مي روم هر گلوله اي را که بر تنم مي خورد، هر آهن پاره سرخ شده اي که جسمم را مي شکافد؛ از خداي بزرگ مي خواهم؛ قدرت، صبر و طاقت به من عنايت فرمايد.

پدر و مادر مهربانم که براي من زحمت ها کشيده ايد. پدر و مادر نبايد بنشينيم و منتظر مرگ باشيم بلکه بايد خود به سراغ مرگ برويم. انسان يک دفعه بيشتر نمي ميرد, پس بگذار آن يکدفعه در راه خدا، دين و قرآن باشد. راهي که انتخاب کرده ام راهي است که با شناخت تمام در آن گام نهاده ام. اگر در اين راه افتخار شهادت نصيبم شد، به تنها آرزوي خود رسيده ام چرا که رسالت مکتب ما چنين است.

اي امت به پا خواسته ی ايران، اين حسين زمان را تنها نگذاريد و با صفوف فشرده پشت سر امام خود بر جهانخواران شرق، غرب و سرزمین داخلي آنان بتازيد. اي امت اسلام و اي امت ايران هرگز فريب منافقين و روشنفکران غرب زده و شرق زده را نخوريد و روحانيت مبارز را حامي باشيد. پيام هاي روشنگر امام را آويزه ي گوش خود قرار دهيد که اين پيام هاي امام بود که انقلاب را ده ها بار از خط انحراف نجات داد.

دوستان و برادران عزيز اگر نتوانستم دوست خوبي براي شما باشم اگر نتوانستم حق برادري را ايفا کنم، من را ببخشيد از شما مي خواهم که هيچ وقت ياس و دودلي را به خود راه ندهيد و هر کجا که هستيد به مبارزه دليرانه خود ادامه دهيد؛ که مرگ جهانخواران بس نزديک است.

بار خدايا، اين قطره ناچيز خون و جان ناقابل من را در راه گسترش انقلاب و اسلام از حقير بپذيريد و دقائقي بر عمر مبارک رهبر و پدر بزرگوارمان خميني کبير بيافزاي. اگر جان ما آن ارزش را دارد که براي اسلام فدا شود و راه پيشرفت آن را هموار سازد صدها بار به ما جان بده تا مبارزه کنيم و شهيد شوي.م خدايا ما را از تسليمان به خودت، از مومنين به پيامبرت محمد(ص) از شيعيان ولايت علي(ع) و از مطيعان اولي الامرت حضرت ولي عصر(عج) و نائب بزرگوارش خميني عزيز قرار بده.

به اميد پيروزي اسلام عزيز بر کفر جهاني و نابودي کفار و منافقين و دشمنان اسلام و بيداري تمامي ملت ملل تحت ظلم و ستم جهان.

والسلام
درود بر خميني سلام برتمامي شهيدان مرگ بر دشمنان اسلام و قرآن
فدائي اسلام پرويز بهادري
بیستم مرداد 1360

 انتهای پیام/