سرجوب

او به قدري عاشق جبهه و جنگيدن با دشمن بود كه وقتي به علت كمي سن از اعزامش به جبهه ممانعت كردند از شدت ناراحتي نخوابيده و حوصله انجام كارهاي روزانه اش را نداشت. آرزو داشت به جبهه برود، آنجا كه عشق و دوستي بر دلها سايه افكنده و دورويي ها و نيرنگها از ميان رفته و فضايي پر از اميد و عشق پر از صفا و صميميت و فضايي لبريز از وحدت و يگانگي و روحانيت بود.