شهید احمد سالاری

شهید «احمد سالاری» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: از مردم می‌خواهم که همیشه در سر نمازهایشان امام را دعا کنند و هیچگاه امام را تنها نگذارند.

برادر شهید تعریف می‌کند: دیدم که احمد با دو نفر از بسیجی‌ها مشغول صحبت است. همان لحظه خمپاره‌ای نزدیکشان فرود آمد، اما خوشبختانه آسیبی ندیدند. همانجا بود که فهمیدیم احمد برای دفاع از وطنش مصمم است و خودش را برای جنگ آماده کرده است.

همرزم شهید "احمد سالاری" در خاطره ای می گوید: در بهمن ماه سال 1365 عمليات کربلاي 4 در منطقه اروند کنار خرمشهر انجام گرفت. گردان کميل نيز در عمليات شرکت داشت. اسماعيل مسعودي و حسين نيکوئي در واحد اطلاعات در آن عمليات مفقود شدند.

با رفتن دوستانم چگونه مي توانم در اين زندان دنيا بمانم چگونه مي توانم دوري آن ها را تحمل کنم موقعي که مي رفتم گلزار وقتي يکي از بستگان شهداء را مي ديدم خيلي خجالت مي کشيدم و از خودم بدم مي آمد و هميشه آرزوي من در دنيا اين بود که مرگ من شهادت باشد. دفعه اول که آمدم جبهه شهادت را درک کردم و فهميدم که خدا به من لطف کرده که در اين راه انداخته...

شهيد احمد سالاري در یکم اسفند ماه 1345 در روستاي کلگون ممسنی ديده به جهان گشود و در عمليات کربلاي 5 به شهادت رسید.

شهيد احمد سالاري در یکم اسفند ماه 1345 در روستاي کلگون ممسنی ديده به جهان گشود و در عملیات کربلای 5 به شهادت رسید.

برادر احمد سالاري از شوق شهادت به شدت گريه مي کرد و ما نيز قادر به آرام کردن او نبوديم تا سرانجام او نيز در مرحله سوم عمليات کربلاي 5 به درجه رفيع شهادت نائل آمد .