یادداشت|
آنجا، میان چهار دیوار کلاس درس، درست وقتی صدای اذان ظهر از بلندگوی مدرسه پیچید، قلب یک معلم از تپش ایستاد... نه بر اثر بیماری، که بر اثر رگبار کینهی منافقانی که حتی به بیگناهترین مظاهر امید هم رحم نکردند! شهید سکینهبیگم نیکنژاد، زنی که میتوانست در آن روز سیاه بهمن ۶۰، مثل دیگران پشت میزش پناه بگیرد، اما ترجیح داد با تمام وجود سپر شود؛ سپری از جنس عشق، میان تیرهای کوردلان و دانشآموزان بیپناهش. این، روایت زنی است که با شهادتش، درس فداکاری را برای همیشه در تاریخ ایران حک کرد...