آمده بودند تا بگویند فراموش نکرده‌اند

آمده بودند تا بگویند فراموش نکرده‌اند

موجی از مردم عاشق به‌ سوی مصلا روان شده بود. مادران شهدا با چادرهای مشکی‌شان، پدران با نگاه‌های استوار و پرغرور، فرزندان شهدا با قاب عکس‌هایی که نه فقط تصویر یک عزیز، که روایت یک حماسه بود؛ همه آمده بودند تا بگویند فراموش نکرده‌اند و همه این جزئیات، فضای مصلا را به ساحتی از معنویت، افتخار و دلتنگی بدل کرده بود.

پیام شهدا، همان پیام عاشوراست

سردار اصغر عباسقلی‌زاده، فرمانده سپاه عاشورا، در سخنرانی خود، با اشاره به عظمت این شهدای مظلوم اما سرافراز، اظهار کرد: امروز گرد هم آمده‌ایم تا تعظیم کنیم در برابر عظمت مردانی که با جان خود از ایران دفاع کردند. ما مدیون مردم هستیم؛ مردمی که هم شهیدپرورند و هم قدردان شهیدان.

وی با تأکید بر خط روشنی که شهدا برای ما ترسیم کردند، گفت: پیام شهدا، همان پیام عاشوراست: ایستادگی، نه تسلیم؛ مقاومت، نه سازش. ما تجربه‌های متعددی از مذاکره با دشمن داریم، اما در هیچ‌کدام نفعی واقعی به مردم نرسیده است. مسیر مذاکره، منتهی به بن‌بست است؛ پیام ما، همان کلام حکیمانه رهبر انقلاب است که فرمودند نباید دل به دشمن بست.

فرمانده سپاه عاشورا، گفت: شهدا با نثار جان، ما را از خطر عبور دادند. امروز وظیفه ماست که با تکیه بر توان داخلی، در برابر تحریم، تهدید و فریب دشمن بایستیم. عاشورا به ما آموخته که در برابر ظلم، باید مقاومت کرد؛ ولو اینکه تنها باشیم.

نام ۶۱ شهید والامقام در مصلا طنین‌انداز شد

۶۱ شهید والامقام که نام‌شان در مصلا طنین‌انداز شد، فرماندهان نظامی، افسران جوان و شهروندان و کودکانی بودند که هرکدام، قصه‌ای از ایثار را روایت می‌کردند. این مراسم، فرصتی شد برای شنیدن صدای مادران و همسران شهدا، آنهایی که با اشک و لبخند، از شکوه شهادت گفتند.

شهدای اقتدار، سند افتخار آذربایجان‌ هستند

آذربایجان‌شرقی همواره در خط مقدم دفاع از انقلاب و کشور بوده است و شهدای اقتدار، سند افتخار و مقاومت آذربایجان‌ هستند و باید نام و راهشان در لحظه‌لحظه جامعه زنده بماند. این شهدا چراغ‌های هدایت‌اند؛ آیندگان ما باید بدانند که امنیت کشور، بهای سنگینی داشته و دارد.

می‌توان در اوج جوانی، قله‌ای شد در تاریخ

حضور نسل جوان در این مراسم، چشم‌گیر و امیدبخش بود. دانشجویان، دانش‌آموزان، گروه‌های جهادی و هیئتی، پرچم به‌دست و با شور انقلابی در صفوف اول نشسته بودند؛ گویی آمده بودند تا از شهدا بیاموزند چگونه می‌توان در اوج جوانی، قله‌ای شد در تاریخ.

در میان حضار، پلاکاردهایی با شعارهایی چون «راه شهدا ادامه دارد»، «مذاکره نه، مقاومت آری» و «ما اهل کوفه نیستیم» دیده می‌شد. این‌ها نشان می‌داد که شهدا هنوز زنده‌اند، نه در جسم، که در اندیشه و مشی.

مادران شهدا؛ ساکت، صبور، اما پرغرور

آنان که فرزندانشان را با دست خود روانه میدان کردند و هرگز پشت به راه حقیقت نکردند، امروز همچون سروهایی سرفراز در مصلا ایستاده بودند؛ ساکت، صبور، اما پرغرور. اشک در چشمان بسیاری از حاضران حلقه زد؛ نه فقط اشک اندوه، که اشک حسرت برای درک آن عظمت، اشک شکر برای داشتن چنین مادرانی، و اشک عهد برای ادامه دادن راه آن فرزندان رشید.

این اشک‌ها، عهدی بود نانوشته با مادرانی که بی‌هیچ توقعی، بی‌هیچ منتی، عزیزترین دارایی‌شان را تقدیم انقلاب کردند، تا پرچم ایران خم نشود، تا دیوارهای این وطن از نفوذ دشمن مصون بماند. آنان ستون‌هایی‌اند که در تندبادهای زمان، خم نشدند؛ تندیس صبر و فریادِ بی‌کلام وفاداری به آرمان شهیدان.

شهدای اقتدار، از جان گذشتند تا جان ایران بماند

مصلای امام (ره) تبریز، فقط میزبان یک مراسم نبود؛ صحنه یک بیعت دوباره بود. بیعت با خاک، با ایمان، با مردانی که رفته‌اند، اما پرچم‌شان همچنان در دست‌های نسل‌های بعدی خواهد بود.

شهدای اقتدار، از جان گذشتند تا جان ایران بماند. آنان فرزندان همین کوچه‌ها و محله‌ها بودند؛ اما دلشان برای وسعت وطن می‌تپید. حالا نوبت ماست؛ که نگذاریم پرچمشان بر زمین بماند.

در این میعادگاه ایثار، تبریز فریاد زد ما هنوز همان مردمی هستیم که پای انقلاب ایستاده‌ایم. ما هنوز پای عهد خون شهیدان ایستاده‌ایم.

انتهای پیام/