ابرمرد تاریخ ایران، همچون عقاب پرچم جهاد و مبارزه را برافراشت
به گزارش نوید شاهد آذربایجان شرقی، شهید «محمدعلی قاضی طباطبایی» دوم اسفند 1331 در تبریز به دنیا آمد. پدرش محمد باقر روحانی بود و مادرش حاجیه نام داشت. به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت. روحانی بود. ازدواج کرد و صاحب چهار پسر و یک دختر شد. دهم آبان 1358 در زادگاهش مورد سوء قصد گروه های ضد انقلاب قرارگرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. پیکر وی را در مسجد مقبره همان شهرستان به خاک سپردند. به نقش شهید والامقام در قیام سال 1342 می پردازیم.
سال 1342 در تاریخ ایران، سالی بهیادماندنی و خاطرهانگیز است؛ سالی که رهبر بزرگ مستضعفان جهان حضرت امام خمینی (ره) با خروش بیامان خود، چنان موج بنیانکنی به راه انداخت که برای همیشه نظام ستمشاهی را به زبالهدان تاریخ انداخت. این بار ابرمرد تاریخ ایران، هم چون عقابی تیزپرواز، امالفساد جهان، آمریکای جنایتکار را در نوک حمله خود قرارداد و پرچم جهاد و مبارزه را برافراشت. در این مبارزه بیامانْ مجاهد نستوه، آیتالله قاضی طباطبایی نیز سهم زیادی داشت و با مجاهدت های خود حال زار دشمن را پریشان تر ساخت؛ چرا که دشمن خوب می دانست که قیام آذربایجان موجب به حرکت درآمدن دیگر شهرهای ایران خواهد شد و این همان کابوسی بود که دشمن از آن وحشت داشت.
در جریان قیام سال 1342 شمسی، آیتالله قاضی طباطبایی با سخنرانی های آتشین و پخش اعلامیههای ضد رژیم، مردم تبریز را به صحنه کارزار انقلاب کشاند و با این عمل شجاعانه خود، بر خرمن وجود دشمن شعله انداخت. در پی جوشوخروش امت مسلمان ایران، مرکز نشینان سازمان ضد امنیت با هماهنگی استاندار وقت آذربایجان و رئیس ساواک تبریز، آیتالله قاضی را در تاریخ 13 آذر 1342 دستگیر و به پادگان زرهی تهران منتقل شد و بعدازآن، او را به زندان «قزلقلعه» تحویل دادند. بعد از 75 روز زندان، در ماه مبارک رمضان وی را از زندان «قزلقلعه» به سلطنت آباد تهران بردند و با ضمانت برادرش مبنی بر عدم خروج از حوزه قضایی تهران، «آیتالله قاضی طباطبایی» را آزاد کردند.
انتهای پیام/