اگر حالا برگردم مثل این است که امام حسین (ع) را در کربلا تنها گذاشته ام

به گزارش نوید شاهد آذربایجانشرقی :شهید علی افخمی در هیجدهم آبان ماه 1346 مصادف با ماه محرم در روستای آغجه دیزج از توابع شهرستان مراغه دیده به جهان گشود به همین خاطر نام وی را علی گذاشتند. ایشان تا پنجم ابتدایی در مدرسه روستا به تحصیل پرداختند بعد از اتمام دوران ابتدایی به دلیل نبود مدرسه و امکانات مالی نتوانست ادامه تحصیل دهد و در روستا به کشاورزی مشغول گردید. در سال 57 با شروع انقلاب به شهرستان مراغه نقل مکان کردند و در آنجا ساکن شدند. بعد از سکونت در مراغه پدر ایشان مغازه نانوایی باز کرد و علی تا زمان اعزام به خدمت سربازی در آنجا مشغول کار شد. حدوداً چند ماه قبل از رفتن به سربازی با دختر خاله خویش ازدواج کرده و عازم سربازی شد. دوران آموزش سربازی را در عجبشیر گذراند و بعد از آن از طریق لشکر 21 حمزه آذربایجان راهی منطقه جنگی دهلران (اسلام آباد غرب) شد. در اواسط خدمت یکبار از ناحیه صورت و اطراف چشم مجروح شد که به بیمارستان تهران منتقل شده و بعد از بهبودی نسبی دوباره به محل خدمت خود برگشت و پس از دو ماه خدمت این بار در ایلام در تاریخ 29/4/1367 به فیض شهادت نایل آمد. روحش شاد

 خاطره از زبان مادر شهید علی افخمی

شهید علی افخمی دوران خدمت سربازی خود را از طریق لشکر 21 حمزه آذربایجان راهی منطقه جنگی دهلران (اسلام آباد غرب) شد. هر بار که به مرخصی می آمد به روستا می رفت و در کار کشاورزی به پدر کمک می کرد. پس از چندین بار که به جبهه اعزام شده بود تصمیم گرفته بود که در مغازة نانوایی که برادرش باز کرده بود مشغول به کار شود اما همین که حضرت امام (ره) حضور در جبهه را از اهم واجبات اعلام فرمودند. ایشان وسایل کارش را در خانه گذاشت و به مادرش گفت: بایست به جبهه رفت چون اطاعت از فرمان امام تکلیف است. در اواسط خدمت که از ناحیة صورت و اطراف چشم مجروح شده بود و در بیمارستان تهران بستری شده بودند. خبر زخمی شدن علی را تلفنی از بیمارستان خبر دادند. گفتم حالا که زخمی شده ای برگرد او در پاسخ گفت: اگر حالا برگردم مثل این است که امام حسین (ع) را در کربلا تنها گذاشته ام لذا وظیفه حکم می کند تا آخر عملیات بمانم. شهید بعد از بهبودی نسبی دوباره به محل خدمت خود برگشت و پس از دو ماه خدمت در ایلام به فیض شهادت نائل آمد.