شهیدی که با زمزمه‌های آیات قرآنی پرورش یافت
به گزارش نوید شاهد آذربایجان شرقی، شهيد غلامحسين عباسي نيا در یازده اسفند 1344 در يک خانواده مذهبی ديده به جهان گشود. اگر به دوران قبل از تولدش برگرديم، خواهيم ديد كه آن شهيد بزرگوار در بطن مادر نيز با زمزمه‌هاي آيات قرآني كه مادر با كلام شيواي خود تلاوت مي‌نمود پرورش يافته است. حتي در دوران شيرخوارگی نيز مادر با وضو و طهارت شيره جانش را به او مي بخشيد. به راستي اين حقيقت زيبايي است كه: «از دامن زن، مرد به معراج می رود.»
او در کنار شيطنت هاي بچگانه اش به مسائل و فضای اطراف خود كنجكاوانه مي‌نگريست. ذهنش بیشتر درگیر چراهایی بود که خود با جستجو و كنجكاوی زياد علت و پاسخ آن را می یافت.
او در سن 12 سالگی دامان پر مهر و محبت آن مادر عالي مقام را از دست داد. نسبت به خواهر و برادر كوچكتر از خودش احساس مسئوليت مي‌كرد. در دوران تحصيل بسيار جدي و كوشا بود و مطالعه را بسيار دوست مي‌داشت حتي با برادر بزرگترش يک كتابخانه‌ي كوچكی در منزل داشت. اهل محله را به خواندن و مطالعه علاقمند و به صورت امانت كتب را در اختيار آنان مي‌گذاشت. در همان دوران نوجواني علاقه وافری به خواندن قرآن و حضور درمساجد و حسينه‌ها داشت و اكثر اوقات در مراسم صبحگاهی مدرسه نيز قرآن را با صوت زيبايي تلاوت می نمود.
شهید غلامحسین در مورد آرزوهايش اينگونه بيان می كرد: «در آينده پزشكي حاذق و منصفي باشم از افراد مستمند حق الزحمه‌اي نستانم و از افراد معمولي در حد معقول پولي دريافت كنم» و اين علاقه مسبب آن شد كه رشته علوم تجربي را انتخاب كرده و به تحصيل آن بپردازد. ولی با شروع جنگ که برادر بزرگترش در جبهه حضور داشت او نیز با جلب رضايت پدر به عنوان يک بسيجی محصل به مناطق عملياتی اعزام شد. ناگفته نماند كه قبل از اعزام در پايگاه وليعصر (عج) مراغه مشغول و انجمن اسلامي مسجد شركت مي كرد.
خاطره مسئول پايگاه:
«هرهفته يكي از بسيجيان مسئول نگهبانی بودند ولي او به جاي دوستانش نيز نگهبانی مي‌داد و بیشتر وقت ها مي دیدم نماز شب ادا می‌كند. او در مدت خدمت نيز درسهايش را در مناطق جنگی در وقت های آزاد خوانده و در امتحانات پايان سال شركت مي كرد.»
شهید غلامحسین در ساعت 12 شب بعد از مناجات و راز و نياز با معبود خود با گروه 18 نفره تخریب چی عازم منطقه شد که کل اعضای گروه به فیض شهادت نایل می شوند. جنازه ی مطهر شهيد پس از انتقال به معراج شهداي منطقه و شناسايی به شهر مراغه منتقل و به همراه دو شهيد (سخنور، طريقی نيا) تشييع و در قطعه مزار شهداي مراغه به خاک سپرده می شوند.
روحشان شاد.
منبع اداره امور فرهنگی، تبلیغات، هنری و اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران استان آذربایجان شرقی
انتهای پیام/
