شهید «علیرضا حضرت زاده» در قسمتی از وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: چرا باید در چنین لحظاتی که دشمن کافر ما رو به نابودی است، ما بهانه‌هایی برای نرفتن به جبهه بیاریم، مگر نه این که لبیک گفتن به ندای رهبر از واجبات دین است مگر نه اینکه عراق متجاوزگر است و باید نابود شود؟ مگر نه این که ما باید از کشور خودمان دفاع کنیم؟

شهید«علیرضا حسینی» در قسمتی از وصیت نامه اش می نگارد: پیام شهید غیر از این نمی تواند باشد که دست از اطاعت رهبری الهی برندارید تا انشاء الله به واسطه ی این اطاعت و شکرگزاری این نعمت مورد لطف و عنایت پروردگار قرار گیرد و پیروزیتان هم در همین تبعیت است.

شهید «غلامعلی بارکزائی کمک» در قسمتی از وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: توصیه‌ای که دارم این است به یاد خدا باشید تمام کارهایتان برای رضای خدا باشد و تنها خداوند را حسابرس دقیق خود بدانید.

شهید«خدارحم خمری» در قسمتی از وصیت نامه اش می نگارد: مادرجان، پدرجان، مردم را در راه اسلام تبلیغ کنید تا به رزمندگان کمک کنند و مواظب باشند امام عزیز را تنها نگذارند، تا بتوانیم پوزه صدام و صدامیان به خاک مذلت و آنها را در گورستان ابدی جهنم بیندازیم.

شهید«محمدامیر پیکرستان» در قسمتی از وصیت نامه اش می نویسد: استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین درمان ها برای تسکین دردهاست و همیشه به یاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید و هرگز دشمنان بین شما تفرقه نیاندازند و شما را از روحانیت متعهد جدا نکنند، که اگر چنین کردند روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابر قدرت هاست.

شهید«محمدرضا دشتی رحمت آبادی» در قسمتی از وصیت نامه اش می نگارد: برادرانم ایمان خود را نسبت به اسلام مستحکم کنید و تا آنجا که ایجاب می نماید در جبهه ها حضور پیدا کنید و در برابر خون به ناحق ریخته شهیدان احساس مسئولیت نمایید.