جانباز «اردشیر ناصری»: در اسارت حتی بیماران را هم بی‌رحمانه کتک می‌زدند

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه،«اردشیر ناصری» می گوید: ۱۸ ساله بودم و در روستا زندگی می‌کردم. چند نفر از ما هم‌زمان به خدمت سربازی اعزام شدیم. 4 نفر بودیم که سال 1367 در منطقه سومار به اسارت نیروهای بعثی درآمدیم. ما در آن زمان در تیپ ۵۵ هوابرد خدمت می‌کردیم و در مناطق عملیاتی مختلف حضور داشتیم.

دوران اسارت بسیار سخت و طاقت‌فرسا بود؛ نه غذا داشتیم، نه بهداشت، نه لباس مناسب. هر روز ما را کتک می‌زدند. عراقی‌ها با ما رفتاری بسیار تحقیرآمیز و غیرانسانی داشتند. یکی از خاطرات تلخی که هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم مربوط به بیماری یکی از هم‌رزمانمان بود. حالش خیلی بد بود. من و یکی از آشنایان او را به درمانگاه بردیم و خواهش کردیم که به وضعیتش رسیدگی کنند. هنوز حرفمان تمام نشده بود که چند سرباز عراقی وارد شدند. نه تنها به او کمک نکردند، بلکه ما را هم به شدت کتک زدند. حتی آن بیمار بی‌گناه را نیز با لگد و باتوم مورد ضرب و شتم قرار دادند. آن روز برای نجات خودمان مجبور شدیم فرار کنیم. اما آن صحنه‌ها هرگز از ذهنم پاک نمی‌شود.

در ادامه گفتگویری را می بینید:

انتهای پیام/