نويد شاهد – شهيد "رمضان جنكوك" در وصيت نامه خود مى گويد: « سه ماه جنگيدن با كفار در جنوب كشور درسى بزرگ و به تمام معنا درس شهامت و شهادت و ايثار و فداكارى، برادرى و برابرى در راه خدا به من و ديگر رزمندگان آموخت.» گزيده وصيت نامه اين شهيد بزرگوار را در نويد شاهد مازندران بخوانيد.

در راه خدا درس شهامت و شهادت را آموختم

به گزارش نويد شاهد مازندران، رمضان جنكوك بيستم شهريور 1343 در ایشان در روستای قلعه کش (باغبانکلا) چشم به جهان گشود. پدرش غلامعلی کشاورز و مادرش رقیه نام داشت. تا کلاس پنجم ابتدایی را در مدرسه روستا گذراند و پس از آن به دلیل مشکلات مالى دست از تحصیل کشید و به شغل کشاورزی پرداخت. سرانجام رمضان در تاريخ 9 اسفند 1360 در تنگه چزابه به علت اصابت ترکش به شهادت رسید.

متن وصيت نامه شهيد:
بسم رب الشهدا والصدقين
با درود به رهبر كبير انقلاب و شب زنده داران و دلاوران جمهورى اسلامى.
اينجانب رمضان جنكوك (مهدوى فر) فرزند غلامعلى ساكن روستاى باغبان‏كلا (قلعه‏كش) مى باشم. در ضمن خواستم وقت برادران، اين پويندگان راه حق و عدالت را گرفته و سخنانى پر از محبت بگويم. برادران و خواهران و مادران و پدران گرامى، اين حقير همه ى دست آوردهاى زندگى دنيوى امروز را در راه خدا داده و براى پايبندى و استوار نگهداشتن پرچم پر فروغ اسلام به جبهه‏ها عازم شدم. هر چند نتوانستم در اين سه سال انقلاب گامى از اين بهتر (رفتن به جبهه) در راه خدا بردارم و سه ماه جنگيدن با كفار در جنوب كشور درسى بزرگ و به تمام معنا درس شهامت و شهادت و ايثار و فداكارى، برادرى و برابرى در راه خدا به من و ديگر رزمندگان آموخت و اين درس از ياد نرفتنى مى باشد و در ضمن در راه خدا درس شهامت و شهادت را از حسين آموختيم و از صدر اسلام تاكنون با كفر در ستيزيم و اسلام هم افرادى را كه در حال جهاد در پشت جبهه و چه در مرزها عليه متجاوزين از خدا بى خبر در حال جنگيدن مى باشند و آن هم در راه خداست دوست دارد.

راه حسين و على اصغر و عباس
سلام اى پدر و مادر مهربانم، هر چند براى بزرگ كردن من زحمات زيادى كشيديد و من هم در مقابل نتوانستم زحمات شما را جبران كنم مرا به مهربانى خودتان ببخشيد و ناراحت نباشيد. به راه و هدفى مى روم كه حسين و على اصغر و عباس در صحراى كربلا رفتند. به راهى كه نگهدار اسلام و خون صدها هزار شهيد است. آيا شما راضى هستيد كه شهرهاى ما را ويران كنند، تجاوز و اشغال كنند و دست كثيفشان را به سوى ناموسمان دراز كنند و ما هم بى خبر دست روى دستمان بگذاريم، بر ماها ننگ باد كه دست اين تجاوزگران را قطع نكنيم.

راه افتخار بزرگ
پدر و مادر عزيزم، براى يارى حسين(ع) و پايدارى از اسلام به جبهه مى روم تا با ريختن خون سرخم اسلام را آبيارى و ضربه اى بزرگ بر پيكر دشمن بزرگمان آمريكا و شوروى بردارم. ناراحت مباش، ريختن خونم در راه خدا افتخارى بس بزرگ است. نكند خداى ناكرده افتخار شهادتم باعث سوء استفاده شود. بلكه افتخار شهادت در راه خدا را به دو برادرم على و عباس بياموزيد. به برادرانم على و عباس بگوييد همين طور كه من در راه خدا گام نهادم راهم را ادامه دهند. سخنانم را كوتاه مى كنم.
آخرين وصيتم اين است كه به پدر و مادر و عمويم و زن عمويم بگوييد كه بر سر قبرم در ميان افراد ناباب اشك نريزند و در ضمن درد دل در بين افرادى كه هر آن آماده شايعه پراكنى مى باشند نكنند كه اينها هر آن آماده اند كه چنين حرف‏هايى از دهان اين چنين پدران و مادرانى بيرون بيايد.


پاينده و برقرار باد پرچم اسلام به رهبرى امام خمينى / نابود باد دشمنان اسلام آمريكا و شوروى

(والسلام)

 

منبع:مركزاسنادبنيادشهيدواموذرايثارگران شهرستان آمل/

 

انتهاى پيام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده