فرازی از زندگی شهید ابراهیم ابراهیمی

شهید ابراهیم ابراهیمی در سال 1338 در یک خانواده مذهبی و متوسط چشم به جهان گشود. او از همان اوایل کودکی طعم رنج و زندگی را چشیده و استبداد و استعمار حاکم بر جامعه آن زمان را با تمام وجود لمس کرده بود و از کودکی علاقه شدید وی به فراگیری تعالیم اسلامی مشهود بود. عاشق اسلام و امام بود. زندگی پر از تفاهم و ایمان ، زندگی همراه با جهاد و عبادت داشت.

شهید ابراهیم تا پنجم ابتدائی در مدارس روزانه تحصیل خود را ادامه داد ولی به علت سنگین بودن هزینه خانواده نتوانست تحصیل خود را در مدرسه روزانه ادامه دهد. بعد از آن به کار قالیبافی مشغول شد و شبانه درسش را ادامه میداد تا دوم راهنمائی در مدرسه شبانه خواند ولی باز ظلم اربابان مانع ادامه تحصیل وی گردید. شهید مطالعه زیادی داشت از سن 18 سالگی پا در صحنه مبارزه با رژیم منحوس و وابسته پهلوی نهاد ، با آغاز انقلاب خونین اسلامی همگام و همراه با امت جهادگر و تحت رهبری ولی فقیه حضرت امام خمینی به مبارزه اش علیه رژیم وابسته امریکائی وسعت داد.

روز اربعین طلاب قم همراه پدرش در تظاهرات شرکت داشت و شاهد به خون غلطیدن پدر بود. در دوره انقلاب در به راه انداختن تظاهرات علیه رژیم شاه و دستگیری ساواکیان نقش بسزایی داشت و در شورای مرکزی و سازمان امر به معروف و نهی از منکر و در کمیته در پاس شبانه فعالیت داشت. در پی حمله تجاوزکارانه صدام به میهن اسلامی شهید ابراهیم به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین لبیک گفته همراه برادر و پدرش وارد گروه نامنظم چمران شده و به دشت سوزان خوزستان اعزام شدند. بالاخره 23 اردیبهشت سال 60 در حالی که عشق حسین بر سر و نام خدا بر زبان داشت مردانه و فشنگ پوش و با روحیه ای خدائی پیش رفتند و در این حمله 25 تن از رزمندگان اسلام با 600 نفر از مزدوران صدامی مقابله نمودند و تنها ابراهیم در کنار پدر در اثر اصابت ترکش به درجه رفیع شهادت نائل شد و به لقاء ا… پیوست.

روحش شاد و یادش جاوید باد