تلفیق شجاعت و قدرت تصمیم گیری از عباس فرمانده کم نظیر ساخته بود / روایتی از یک خواب و حضور بر سرِ مزار سیدالشهدا
دوشنبه, ۲۴ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۰۱:۳۲
عباس کاظمی همرزم مداح شهید مدافع حرم حاج عباس عبداللهی در جبهه‌های حق علیه باطل است و اینک از روزهای فراق و دلتنگی رفیق شهیدش می‌گوید.
به گزارش نوید شاهد آذربایجان شرقی، عباس کاظمی همرزم مداح شهید مدافع حرم حاج عباس عبداللهی در جبهه‌های حق علیه باطل است و اینک از روزهای فراق و دلتنگی رفیق شهیدش می‌گوید و راوی مرام آسمانی مردی شده است که جان‌ها را مشتاق خود ساخته است:
نیمه دوم سال 65 در طی آموزش نظامی در پادگان شهید باکری دزفول با این شهید بزرگوار آشنا شدم. ایشان مربی تاکتیکی و من در کمیته مخابرات مشغول به خدمت بودم.
ایشان فردی چابک، زرنگ، مبتکر، مومن و متعهد، خوش بیان، خوش برخورد و شوخ طبع بودند. این خصایص اخلاقی باعث جذب افراد به دور وی می‌شد. حاج عباس به صورت شوخی، ایما و اشاره انتقاد می‌کردند و این امر سبب پذیرش هر چه بیشتر سخنان ایشان توسط طرف مقابل می‌گشت. این بزرگوار قدرت تصمیم‌گیری بالایی در شرایط حساس داشتند و بهترین تصمیم را در کمترین زمان اتخاذ می‌کردند.
بسیار شجاع بودند و تلفیق شجاعت و قدرت تصمیم گیری بالا از ایشان فرمانده‌ای کم نظیر ساخته بود. از دیگر خصوصیات ایشان این بود که به ورزش علاقه بسیار داشته و حداقل در 17 رشته رزمی و ورزشی به طور مثال چتر بازی، پرواز با پاراگلایدر، تیراندازی، شنا و ... تخصص داشتند و جوانان را به ورزش تشویق می‌نمودند.
خصوصیات خاص اخلاقی ایشان باعث شده که همیشه و در بیشتر لحظات زندگی در یاد ما بوده و در همه حال خاطره‌ای از ایشان نقل محافل دوستان باشد. در هر جمعی که حاج عباس حضور داشتند نسبت به سن و طیف آن جمع صحبت را به دست گرفته و پایان سخنانشان را به ائمه اطهار(ع) وصل می‌کردند و اگر موقعیت مناسبی بود به مدح آل الله(ع) می‌پرداختند. در مناطق عملیاتی مختلف نیز نسبت به موقعیت به ائمه اطهار(ع) توسل می‌نمودند، برای مثال در منطقه عملیاتی والفجر 8 شعر مشهور حاج صمد قاسمپور" لای لای ای جبهه لرین یورقونی ای خسته جوانلار" را نوحه‌سرایی کرده و در پایان وصل به ذکر مصیبت ابا عبدالله الحسین(ع) می‌کرد.
یا در منطقه شلمچه حتما موضوع مداحی‌شان ختم به نوحه حضرت فاطمه زهرا (س) می‌شد چرا که رمز عملیات در آن منطقه (یا فاطمه الزهرا) بود همچنین بیشتر مجروحین در این منطقه از ناحیه سینه آسیب دیده بودند که تمثالی از جراحت صدیقه کبری بوده و ایشان را به ذکر نوحه حضرت فاطمه(ع) وا می‌داشت.
بنده به خاطر دارم که ایشان دفتر قرمز رنگی داشتند که اشعار و نوحه‌های مداحی‌هایشان را در آن مرقوم و جمع آوری نموده بودند. ایشان به شهید شش ماهه کربلا علاقه و ارادت خاصی داشته و بسیار به حضرت علی اصغر (ع) توسل می‌کردند. به قدری علاقه به ذکر اهل بیت(ع) داشتند که در ایام عزا بالاخص محرم پس از مداحی در محافل و مجالس عزا در تبریز عازم شهر مرند شده و به ذکر مصیبت اهل بیت(ع) در دسته این شهر می‌پرداختند.
حتما ایشان در این لحظه عالم به سخنان ماست و بنا بر این آیه شریفه قرآن کریم شهدا همیشه زنده اند: « وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقون»
من از ایشان طلب شفاعت و دستگیری دارم. بنده ایشان را مدتی پس از شهادت در خواب دیدم . هر دو در حرم اباعبدالله(ع) بودیم . ایشان وارد صحن ضریح شده و برسر قبر مبارک نشستند. من بر این باورم که ایشان همنشین سرور و سالار شهیدان امام حسین (ع) هستند.
شهید عباس عبداللهی از یادگاران دفاع مقدس و رزمندگان آذربایجانی مدافع حرم است که در سال 93 در درعا سوریه به شهادت رسید و پیکر مطهرهش جاویدالاثر ماند.
منبع: ویژه نامه بسیج مداحان سپاه عاشورا
انتهای پیام/
نظر شما
