نگاهی به زندگی معنوی مداح شهید داروئیان/ وصیت شهید: اگر نمی بود عشق حسین(ع)دلها کدر می شد
دوشنبه, ۰۳ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۰۵
شهيد داروئیان پس از حضور مستمر در جبهه هاي جنوب و غرب و دفاع غيرتمند از کيان اسلام عاقبت در پنجم اردیبهشت سال 67 در منطقه شلمچه با بذل جان و اهداء نفس خويش در مقابل وصل معشوق، با ديدگاني خونين جمال جميل بی مثال را نظاره و به لقاء محبوب معشوق پيوست.
به گزارش نوید شاهد آذربایجان شرقی، همزمان با هفته دفاع مقدس و تقارن آن با ایام عزای سیدالشهدا(ع)، بر آن شدیم تا به معرفی شهدای مداح لشکر همیشه سرافراز عاشورا بپردازیم که در این مجال به زندگی سراسر افتخار آفرین مداح شهید حاج رضا داروئیان می پردازیم.
شهيد بزرگوار حاج رضا داروئيان در 24 آذرماه 1345 شمسی در خانواده اي مذهبی در تبریزداشتند ديده به جهان گشود.
اين شهید عزيز از کودکي علاقه وافری به قرآن کريم و حفظ سوره های آن داشت بطوريکه زير بنای اعتقادی و سنگ زرين ايمان او با کتاب حيات بخش بشريت مستحکم شد و در نوجوانی به حلقه بزرگاني با سواد و بادانش ملحق گرديد و در اکثر مسائل اعتقادي و ديني و بحث های بغرنج قرآنی برابر با بزرگان و دوشادوش آنان طي طريق مي نمود و بعضا سبقت از عده ای مي گرفت که حکايت از برجستگي و ممتازی وی می نمود و بعدا به مداحی اهل بیت(ع) نیز روی آورد.
تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در فيوضات و دبيرستان را تا سال اول نظری در دبيرستان صفا گذرانيد ولي غليان عشقی نهفته در دل به کربلا و عاشورا و جوشش غيرتی مردانه او را واداشت تا با دستکاري تاريخ تولدش و بزرگ جلوه دادن خود به جبهه جنگ اعزام شود.
این مداح با صفای اهلبيت علاوه بر نوحه خوانی در مجالس عزاداری اباعبدالله الحسين(ع)،هر وقت كه به مرخصي مي آمد شب ها در پايگاه حاضر شده و يك جلد قرآن برداشته و شروع به تلاوت قران می كرد و با اين كار ساير حاضرين نیز قرآني برداشته و خود به خود جلسه قرآن تشكيل می شد.
شهيد رضا داروئيان در دوران حضور در ميادين نبرد و جبهه های حق عليه باطل در عمليات های متعددي شرکت جست از جمله آن ها : عمليات رمضان _ والفجر مقدماتي _ والفجر چهار _ خيبر _ بدر _ والفجر هشت _ کربلای چهار و پنج و بيت المقدس می باشد که در اثنای عمليات هاي مختلف چندين بار به شدت مجروح که شدت جراحت ها منجر به از کارافتادن ديد چشم چپ،گوش چپ،پاره گي عصب دست چپ گرديد.
اين شهيد بزرگوار پس از حضور مستمر در جبهه هاي جنوب و غرب و دفاع غيرتمند از کيان اسلام و سرحدات کشور و نواميس مردم و مجروحيت هاي بي شمار ، عاقبت در پنجم اردیبهشت سال 67 در منطقه شلمچه با بذل جان و اهداء نفس خويش در مقابل وصل معشوق، با ديدگاني خونين جمال جميل بی مثال را نظاره و به لقاء محبوب معشوق پيوست.
در قسمتی از وصیت نامه این مداح شهید آمده است:
ای خدای عالمیان هیچ توشه ای بجر گناه ندارم ولی چشم به عطای تو دارم.الهی ما را بیامرز و بعد بمیران اگر نمی بود عشق حسین(ع)دلها هم زنگ زده و سیاه و کدر می شد.پس ای ثار الله ما را از عاشقان حقیقی قرار بده و عشقمان را افزون کن و از شراب عشقت سیرابمان بنما و از شهدای کربلا ما را جدا مفرما.
به پیر جماران عمر طولانی تا ظهور حضرت مهدی(عج) عنایت کن تنها آرزویم اینست که در لحظات آخر عمر خود را کشان کشان بر روی صورت به قدمهای ابا عبد الله الحسین(ع) بیاندازم و بر خاک پای مبارک حضرت بوسه زنم،خاک پایش را توتیای چشم بکنم.از همه طلب حلیت می کنم.والسلام
انتهای پیام/
نظر شما
