من براي دفاع از ميهنم و حفظ ناموس كشورم به جبهه ميروم
به گزارش نوید شاهد آذربایجانشرقی: شهيد مقصود در سال 1344 در شهر تبريز به دنيا آمد و يك خواهر و 3 برادر بودند و سومين فرزند خانواده بود و شهيد در سن 7 سالگي به مدرسه فيوزات در خيابان عباسي رفت و از سال اول تا چهارم ابتدايي را در آنجا خواند و سال پنجم ابتدايي را در مدرسه ابن سينا خواند. پس از اينكه تا سال پنجم درسش را خواند ديگر نرفت و رفت پيش پدرش در كار مبلسازي كار كرد. از اخلاق و خصوصيات او هر چقدر بگويم باز هم كم است. در محله و فاميل همه از او راضي بودند و همه از او به خوبي ياد ميكنند. به همه سفارش ميكرد كه هر كاري داريد به من بگوييد و وقتي ميآمد مرخصي به مادرش هم كمك ميكرد. در ضمن بايد بگويم كه ايشان در سن 19 سالگي به جبهه رفته و موقع سربازي ايشان بود و كلاً 6 ماه ايشان خدمت كردند وقتي مرخصي می آمد ميرفت همة فاميل را صله رحم ميكرد و به پدر بزرگ و مادربزرگش سر ميزد. خودش ميدانست كه شهيد ميشود و خودش نحوة شهادتش را در خواب ديده بود و يك روز قبل از اينكه خبر شهادتش را بدهند ،مادرش در خواب ديده بود كه عراقيها شيميايي زدند و مقصود در كنار اوست و ايشان را به كنار ميكشند كه شيميايي به ايشان نخورد و تا صبح خوابش نمیبره و بیدار میماند ، كه صبح يك نفر زنگ زده و خبر شهادت ايشان را به پدرش و برادر كوچكش ميدهند و اطلاع ميدهند كه 16 روز است كه شهيد شده است و ما نميتوانستيم خانوادهاش را پيدا كنيم و همگي با فاميل رفتيم و ديديم پيكر ايشان را و همانطوري كه گفته بودند از در خانه ميآيند تشييع می کنند، و ايشان در سال 1367 بر اثر اصابت گلوله به سر شهيد شدند و قبل از شهادت ميگفتند كهمن براي دفاع از ميهنم و حفظ ناموس كشورم به جبهه ميروم شما اصلاً نگران من نباشيد و گفت مادر جان اگر من شهيد شدم تو افتخار كن و پيش خانم فاطمه زهرا (س) سربلند باش و گفت به پدرش اگر من شهيد شدم مرا در قبرستان شهداي (مليح) به خاك بسپاريد. چون دوستانم آنجا هستند. بعد وقتي كه از مرخصی بر میگشت به جبهه ،از همه خداحافظي كرد. وقتي سوار ماشين شد دوباره پياده شد و آمد دوباره با همه روبوسي كرد و پدر و مادرش را دوباره بغل کرد و رفت و آن آخرین دیدار بود که رفت تا اینکه در تاریخ 13/5/67 به شهادت رسید و حالا جاي او در خانه خيلي خالي است ولي همة ما به او افتخار ميكنيم يعني به همه شهيدانمان چون كشورمان را از دست دشمن نجات دادند و كشور را آزاد كردند. روحشان شاد و قبرشان پر نور باد.