ماجرای آخرین عکس شهید!

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان‌تهران، شهید «داود داننده» یادگار «یدالله» بیست خرداد ماه 1349 در روستای بستان آباد از توابع تبریز متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در همان روستا گذراند، اما به علت مشکلات و عدم امکانات تحصیلی موفق به ادامه‌ی تحصیل نشد و برای کمک به خانواده مشغول به دامداری شد.

پس از مدتی به همراه خانواده به شهرک وردآورد نقل مکان نمود. شرکت در کلاس قرآن و فراگیری قرآن از جمله علایق وی بود و در این رابطه تلاش بسیار نمود. از همان سنین کودکی و نوجوانی علاقه‌ی وافری به حضور و عضویت در پایگاه‌های بسیج داشت.

پس از مدتی هم در یکی از پایگاه‌های بسیج ثبت نام کرد و شروع به فعالیت نمود. تا شهید داننده علاقه بسیاری به ائمه اطهار (ع) داشت و در مراسم‌های مذهبی شرکت می‌جست. با پوشیدن لباس مقدس سربازی برگ دیگری از دفتر زندگی پر بارش ورق خورد.

در این ایام روحیات معنوی او هر روز بیشتر از پیش می‌شد و توجه و مراقبتش نسبت به خانواده بیشتر می‌شد. در این مدت از فضایل شهادت بسیار تعریف می کرد و بارها این مسئله را به زبان می‌آورد. آخرین یادگارش، عکسی است که از او به یادگار مانده است.

ایام آخرین مرخصی‌اش را با حالتی خاص و نوعی شتاب و عجله در کارهایش می‌گذراند و با وجودی که چند روز به پایان مرخصی وقت داشت، راهی کردستان شد. او در آخرین حضور خود برای رساندن غذا به سایر نیروها، علی رغم این که تنها چند روز به پایان خدمتش باقی مانده بود، این شهید گرانقدر در دهم اردیبهشت ماه 1370 به شهادت رسید.

خاطره‌ای کوتاه از مادر شهید:

آخرین بار که عکس انداخت گفت: مادر این عکس خیلی به عکس شهدا شبیه است و من ناراحت شدم، اما او فقط خندید.