شهید بابایی نژاد حسين گونه زيستن را از پدر آموخت / مادر هنوز هم چشم به راه اوست

شهيد والامقام حدود 18 ساله بود كه پدر بزرگوارش را از دست داد و چون فرزند ارشد خانواده بود و  سرپرستي خانواده را نيز بر عهده داشت اما بعد از چهلم پدرش تصميم گرفت كه در سال 1366 به جبهه‌هاي حق عليه باطل اعزام گردد كه در اين مدت كه در جبهه حضور داشت خبري از او نشد تا اينكه يك روز كه قرار شده بود كه خدمت سربازي‌اش تمام شده برگردد. خانواده‌اش محله را چراغاني كرده و گوسفند خريده بود تا جلويش ذبح كنند اما در همان حال يكي از پسرهاي همسايه هم با او رفته بود كه او آمد و خبري از عيسي نشد كه بعد از پيگيري از لشكر خبر داده بودند كه شهيد در منطقه‌  كرند غرب در اثر درگيري با مزدوران بعثي عراق مفقودالاثر گشته  كه هنوز هم از پيكر پاك و مطهرش خبري نيست و هنوز هم كه هنوز هست مادرش باور نكرده و هميشه مي‌گويد عيسي مي‌آيد و چشم به راه است.