خاطره ای از زبان همسر شهید قلی علی نیایی اصل

به گزارش نوید شاهد آذربایجانشرقی :این شهید گرانقدر در سن 30 سالگی با من ازدواج کرد. ایشان شریک زندگانی خوبی برای من بود. سر موقع به کارش می رفت و سر موقع به خانه بر می گشت. در زندگانی آسایش و رفاه خوبی برای من و بچه ها درست کرده بود هر چه پس انداز داشت برای خانه خرج می کرد. به موقع در مساجد شرکت می کرد و نمازهایش را سر وقت می خواند و موقعی که از سر کار بر می گشت حتی در سر راه به کاری هم برخورد می کرد به آنها رجوع می کرد. با تلاش و کار و کوشش یک سال نشده بود ما صاحب یک خانه بزرگ شدیم. در خانه خیلی خوش اخلاق بود. هر چقدر از این شهید گرانقدر تعریف کنیم خیلی کم است و در سن 32 سالگی به جبهه رفت. در جبهه هم به کار و کوشش مشغول بود. از جبهه هر روز برای ما نامه می فرستاد. از شهید دو یادگار مانده است. درروزهای آخر زندگی موقعی که می خواست به جبهه برود مثل این که می دانست دیگر به خانه بر نمی گردد و موقعی که در جبهه گلوله خورد منو در خواب دیده بود. بعد از 2و 3 روز خبر دادند که زخمی شده است. من هم همراه با بچه ها تمام بیمارستانها را گشتیم و بعد به من خبر دادند که شهید شده است و این هم پایان زندگی این شهید بزرگوار 

 آری آنجا که به خدا و دین و قوانین لازم الاجرای آن ایمان آورده اند رستگار شده اند تا جان بود پیروزند و تا جان باقی است باقی خداوند بود. شهید قلی نیایی در یکی از محله های فقیرنشین شهرستان آذرشهر در سال 1308 در یک خانوادة متوسط چشم به جهان گشود و در سن 3 سالگی پدر خود را از دست داد و در این مدت هم به کشاورزی مشغول بود تا موقعی که سربازی رفت ، بعد از اتمام سربازی به کار قبلی خود ادامه داده و به تنهایی زندگی خود را اداره می کرد و بعد از مدتی که دیدند دیگر ارباب اجازه نمی دهد به کشاورزی در روی زمینهای خودشان مشغول باشند به ناچار به شرکت روی آورد و در آنجا به کارگری پرداخت و در سن 48 سالگی ازدواج کرد و از این شهید دو یادگار به جای مانده است شهید در کردستان با گروه ضد انقلاب به مبارزه می پرداختند تا اینکه به دست یکی از منافقان از خدا بی خبر در تاریخ 25/11/1361 به درجه ی رفیع شهادت نائل آمدند.

روحش شاد و راهش پر دوام باد.